Voorbede en versterking

... ​​​​Maar Ik heb voor u gebeden dat uw geloof niet ophoudt. En u, als u eens tot inkeer gekomen bent, versterk dan uw broeders ...

Lezen Lukas 22: 31-38

Maar Ik heb voor u gebeden dat uw geloof niet ophoudt. En u, als u eens tot inkeer gekomen bent, versterk dan uw broeders, vs. 32.

Christus waarschuwt Petrus en ook ons dat de duivel een realiteit is. Hij probeert ons geloof schipbreuk te laten lijden. Zijn we daarop bedacht? Hoe probeert hij dat bij u en mij? Hij is veel listiger en sterker dan wij. Wij blijven nergens. Steeds weer komt de duivel met wantrouwen en halve waarheden over God en beschuldigingen naar ons. 

Maar… Jezus is er ook nog! Tegenover de satan stelt Christus zich op als onze Pleitbezorger. Hij is onze Advocaat en Voorspraak (1Joh.2:1), die de gelovigen vrijpleit van de schuld waarmee de satan hen aanklaagt. Want Hij heeft die schuld weggedragen. Als Hogepriester bidt Jezus ook: ‘Ik bid u Vader, dat u hen bewaart in de wereld. Dat u hen niet verloren laat gaan!’ Dat zal verhoord worden. Die vrucht is beloofd aan de lijdende knecht des Heren die voor de overtreders bidt.

De Here Jezus denkt dus heel speciaal aan u, heel persoonlijk! U en jij bent in Zijn hoofd en in Zijn hart. De Here Jezus bidt voor ons. Die voorbede gaat nog steeds door, Hij LEEFT om voor ons te pleiten bij de Vader (Hebreeën 7: 25), dag en nacht. Daarop maar vertrouwen, aan Hem ons toevertrouwen! 

Ons geloof is vaak het kleinst als onze mond het grootst is. En als ons zelfvertrouwen het grootst, dan is ons Godsvertrouwen op zijn kleinst. Ons geloof wisselt en wankelt,  soms zou het zomaar uitdoven en ophouden, maar Christus houdt niet op met Zijn voorbede. Zijn liefde en trouw houden NOOIT op, Hij wil ons helpen en dragen 24/7. Dan is er hoop, dankzij Christus en Zijn onophoudelijke voorbede. Ons geloof is zwak, maar Christus’ voorbede is krachtig! Ons geloof is onvolmaakt, maar Christus’ voorbede is volmaakt en vurig.

Nadat wij vallen en afdwalen is het wel nodig terug te keren. Dagelijkse bekering, ons bekeren eens en telkens weer. Tot de God van alle genade. We mogen ons bekeren en we moeten ons bekeren! Petrus zal zich met berouw omkeren, nadat Jezus zich eerst tot hem gewend heeft (vs.61). Na die terugkeer is het de taak van Petrus zijn broeders en zusters (de discipelen, maar ook andere christenen) te versterken in hun geloof. Doen wij dat? Genade verspreiden en genade verkondigen. Anderen bemoedigen of onszelf beklagen? Anderen bekritiseren of anderen versterken in het geloof? Wie genade ontvangt, dient er ook uit te leven en uit te spreken. Vergeving en Gods ondersteuning leidt tot een verantwoordelijkheid naar andere broeders en zusters! Ga heen, versterk uw broeders! Niet stil blijven zitten maar hen opzoeken. Gevend zult u dan ook weer zelf ontvangen. Zo kunnen we elkaar tot een hand en een voet zijn. Ons geloof rust op Christus’ volbrachte werk en voorbede. Hij zal het goede werk in ons begonnen ook voltooien op Zijn dag!
 

Naar overzicht

Geplaatst door:

Ds. A.T. van Blijderveen.

Datum:

12 januari 2019

Deze website is ontwikkeld in samenwerking met: